Pasif Bacak Kaldırmayla Sıvı Yanıtlılığının Değerlendirilmesinde Transtorasik Ekokardiyografi ve ”Pressure Recording Analytical Method (PRAM)”ın Karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada pasif bacak kaldırma ile oluşan kalp debisi değişikliğinin değerlendirilmesi için kullanılan PRAM analizi ve TTE yöntemlerinin uyumu incelenmiştir.

Yöntemler: Kritik yoğun bakım hastalarının dahil edildiği bu prospektif gözlemsel çalışmada hastalar MostcareUp/PRAM (Vygon, Vytech, Padova, Italy) ile monitorize edilmiştir. TTE ve PRAM ile kaydedilen kardiyak indeks değerleri ve pasif bacak kaldırmaya yanıt olarak ortaya çıkan kardiyak indeksteki değişiklikler kaydedilmiştir.

Bulgular: Toplam 25 erişkin yoğun bakım hastasının verileri toplanmıştır. Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası TTE ile hesaplanan ortalama CI değerleri sırasıyla 2.5 (1.2-4.7) L/dk/m² ve 2.9 (1.4-5.6) L/dk/m² olarak ölçüldü. Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası PRAM ile hesaplanan ortalama CI değerleri sırasıyla 2.5 (1.5-4.8) L/dk/m² and 2.6 (1.7-5.7) L/dk/m² olarak ölçüldü. Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası TTE ve PRAM yöntemleri ile ölçülen CI değerleri arasında anlamlı korelasyon olduğu gösterildi (r=0.635, p=0.001 and r=0.610, p=0.001, sırasıyla). TTE ve PRAM ölçümlerinde CI değerlerindeki ortalama yüzde değişikliklerin sırasıyla -0.13 (-0.7-0.4) and -0.11 (-0.5-0.5) olduğu gösterildi. 16 hasta (%64) TTE’ye göre ve 13 hasta (%52) PRAM yöntemine göre sıvıya yanıt verebilirliği pozitifti. Sıvıya yanıt verebilirliğin tahmin edilmesinde TTE ve PRAM yöntemleri arasında Kappa testine göre orta düzeyde uyumluluk olduğu gösterildi (k=0.595; p=0.002). Pasif bacak kaldırma öncesi ve sonrası TTE ve PRAM yöntemleri ile ölçülen CI değerleri arasındaki ortalama bias sırasıyla 0.04±0.77 L/min/m² ve 0.22±0.88 L/min/m² idi.

Sonuç: TTE ve PRAM yöntemleriyle ölçülen kardiyak indeks değerleri arasında anlamlı korelasyon olduğu gösterilmiştir. Sıvıya yanıt verebilirliği öngörmede pasif bacak kaldırma sonrası da iki yöntem arasında da uyumluluk vardır.